Τα παιδιά τραυματίζονται συχνά. Όταν είναι απορροφημένα στο παιχνίδι και περνάνε καλά, πολλές φορές μπορεί ακόμα και να μην καταλάβουν έναν τραυματισμό την ώρα που θα συμβεί.
Για να μπορέσουμε να τα προστατέψουμε, ως γονείς είναι σημαντικό να γνωρίζουμε κάποια βασικά στοιχεία πρώτων βοηθειών για τη φροντίδα τραυμάτων, ώστε να είμαστε έτοιμοι να δράσουμε αμέσως μόλις προκύψει κάποιος τραυματισμός που δεν χρήζει αντιμετώπιση από ειδικό.
Βήμα 1: Πλένουμε τα χέρια μας πριν έρθουμε σε επαφή με το τραύμα.
Βήμα 2: Αν υπάρχει αιμορραγία, παίρνουμε ένα καθαρό πανί ή έναν επίδεσμο και πιέζουμε το τραύμα έως και 10 λεπτά αν χρειαστεί μέχρι να σταματήσει η αιμορραγία.
Βήμα 3: Ξεπλένουμε την πληγή με κρύο νερό κάτω από τη βρύση ή με ένα καθαρό βρεγμένο πανί.
Βήμα 4: Αν η πληγή δεν είναι πολύ βαθιά και έχει ακαθαρσίες, με ένα αποστειρωμένο τσιμπιδάκι μπορούμε να τις απομακρύνουμε. Αποστειρώνουμε το τσιμπιδάκι με οινόπνευμα ή τοποθετώντας το μέσα σε βραστό νερό.
Βήμα 5: Εφαρμόζουμε ένα προστατευτικό επίθεμα πάνω στην πληγή ή στο κόψιμο έως ότου δημιουργηθεί κρούστα. Αυτό θα την προστατέψει, θα μειώσει τον πόνο και θα διευκολύνει την επούλωση. Μπορούμε να εφαρμόσουμε και μία εξειδικευμένη αλοιφή πάνω στο τραύμα για να διευκολύνουμε τη διαδικασία της επούλωσης χωρίς σημάδια και ουλές.
Βήμα 6: Μόλις δημιουργηθεί κρούστα, μπορούμε να βγάλουμε το επίθεμα και να αφήσουμε την πληγή ακάλυπτη. Αν όμως υπάρχει περίπτωση να ερεθιστεί ή να λερωθεί, την κρατάμε καλυμμένη για ασφάλεια.
Βήμα 7: Αν η πληγή είναι εκτεταμένη, ή υποπτευόμαστε ότι είναι βαθιά, θα πρέπει να σιγουρευτούμε ότι το παιδί μας είναι καλυμμένο απέναντι στον τέτανο, διαφορετικά, καλό είναι να μιλήσουμε με τον γιατρό μας ώστε το παιδί μας να κάνει άμεσα το εμβόλιο.
Δεν πρέπει να επιχειρήσουμε να φροντίσουμε μόνοι μας μία πληγή όταν:
Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση:
Πέρα από τις πρώτες βοήθειες, τα παιδιά μας συνήθως χρειάζονται και μερικά ενθαρρυντικά λόγια για να ξεπεράσουν ένα τραύμα που ειδικά στην αρχή, μπορεί να τα αναστατώσει αρκετά. Τί μπορούμε να πούμε στο παιδί για να το παρηγορήσουμε; Ακολουθούν μερικά παραδείγματα:
«Το ξέρω ότι πονάει αλλά θα περάσει γρήγορα»: αναγνωρίζουμε ότι το παιδί υποφέρει αλλά το διαβεβαιώνουμε ότι ο πόνος δεν θα κρατήσει για πάντα.
«Είσαι πολύ δυνατός/ή. Μέχρι το πρωί θα είσαι καλά.»: τα παιδιά θέλουν να ξεχωρίζουν και τους αρέσει να δέχονται φιλοφρονήσεις. Εδώ ενισχύουμε την αυτοπεποίθηση του παιδιού και το καθησυχάζουμε ότι μέσα σε λίγο χρόνο θα το έχει ξεπεράσει.
Φιλώντας το σημείο λέμε «πέρασε ο πόνος;»: τα παιδιά λατρεύουν να τους εκφράζουμε την αγάπη μας. Γι’αυτό πολλοί γονείς συνηθίζουν να φιλάνε το σημείο που πονάει και ως δια μαγείας, ο πόνος εξαφανίζεται!
Δε χρειάζεται να δημιουργήσουμε μεγάλο θέμα γύρω από τον τραυματισμό. Λίγα λόγια ενθάρρυνσης και η αλλαγή θέματος είναι μία καλή στρατηγική, ακόμα και αν το παιδί συνεχίζει να παραπονιέται. Μιλήστε του για κάτι που του αρέσει, προτείνετέ του να κάνετε μία αγαπημένη του δραστηριότητα και είναι πιθανό να ξεχάσει το τραύμα του πριν καν περάσει ο πόνος.